دوستان عزیزم من دیگه این وبو تعطیل کردم و دیگه سر نمیزنم بش...

پاکش نمیکنم که اگه ی روزی اومدم نگاش کردم یاد غمای این دورانم افتادم بشون بخندم

بابای

خدایا لج نکن

قبول کن حق با شیطان بود

ادمیان لایق پرستش نبودند...

برای دوباره امدنش دعا نکن

شاید وقتی امد همان نباشد که رفته بود

گفتی برو دنبال هدفت...

اخه مگه نمیدونی همه هدف من تویی؟

باید از یک جا شروع کنم ب تمام کردنت

اول از همه...

پایت را از شعر هایم قطع میکنم

بعد...

دستت را از سرم برمیدارم

بعداز آن همه...

چشم از تو برمی دارم

بعد هم...

بعد هم...

با خیالت چه کنم لعنتی؟

دیگر هوای برگرداندنت را ندارم...

هر جا که دلت میخواهد برو....

و اما من...

بر نمیگردم که هیچ!!!

عطر تنم را هم

از کوچه های پشت سرم جمع میکنم...

که نتوانی لم دهی 

روی مبل های راحتی 

با خاطراتم قدم بزنی!!!

میخوامت

اما خیلی دوری

اونقدر که نه دستام 

ب دستت میرسه

نه نگام ب نگاهت

سخته هر روزت ب امید اون باشه

سخته دل خیلی هارو بشکنی و خوردشون کنی و 

غرور هاشون رو لگد مال کنی فقط واسه اون

سخته از دوریش نفس ت بند بیاد

و یاد خاطره ها که میفتی

بغض کنی و انقدر هواشو کنی 

که احساس کنی دلت داره میترکه

ولی اخرش ازش بشنوی

من حالم ازت بهم میخوره

هه....

خدایا این چه دنیای مسخره ای دیگه....

اصلا فلسفه ی این زندگی رو نمیفهمم....

هم رنگ تمام آرزو های منی

غارتگر جان و مال و دنیای منی

بی تو نفس کشیدنم ممکن نیست...

ساده بگویم که همه دنیای منی